Na mocy podpisanych umów, 1 stycznia 1999 r. wprowadzono euro w formie bezgotówkowej, a 1 stycznia 2002 r. w formie gotówkowej w 3 krajach, które nie są członkami UE:
* Monako: 1 frank francuski = 100 centymów (FRF)
* San Marino: 1 lir włoski = 100 centesimów (ITL)
* Watykan: 1 lir włoski = 100 centesimów (ITL)
Trzy państwa również używają euro jako swojej waluty, jednakże nie są członkami Unii Gospodarczej i Walutowej (przeprowadziły tzw. jednostronną euroizację):
* Andora
* Czarnogóra
* Kosowo
Do strefy euro nie przystąpiły 3 kraje z 15 będących w 2002 r. członkami Unii Europejskiej:
* Szwecja – obowiązują ją przepisy Traktatu z Maastricht w sprawie wspólnej waluty, ale 4 grudnia 1997 parlament przyjął deklarację w sprawie nieuczestniczenia Szwecji w obszarze euro od 1 stycznia 1999, Szwecja nie weszła do ERM II, a w referendum konsultacyjnym z 14 września 2003 większość Szwedów zagłosowała przeciwko wprowadzeniu euro,
* Dania – na skutek uzyskania w 1993 r. klauzuli "opt-out" do Traktatu z Maastricht oraz w wyniku negatywnego wyniku referendum z 28 września 2000,
* Wielka Brytania – na skutek uzyskania w 1993 r. klauzuli "opt-out" do Traktatu z Maastricht.
* Komisja Europejska zadecydowała o kształcie symbolu euro. Znak graficzny EURO jest grecką literą ε (epsilon) przeciętą dwiema równoległymi liniami. Symbolizuje ona korzenie cywilizacji europejskiej, próby zintegrowania naszego kontynentu i zapewnienia stabilizacji wewnętrznej. Niektórzy dopatrują się również w symbolu euro wyzwania dla dolara amerykańskiego, dla którego charakterystyczną cechą są dwie pionowe linie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz